Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma
Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim.
Bugün sardunyalarım da açmadı
Belki de küskün renklere
Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım
Sensiz soluyorum anlayacağın
Mavi mavi ölüyorum
Duyuyor musun, orada mısın,
Var mısın, yok musun?
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Yanarak, yıkılarak
Aklıma her geldiğinde ağlayarak....
ne zaman uykuya dalsam sen gelirsin aklıma,
ellerim titrer hayalin canlanır gözlerimin önünde bir anda,
işte o an aşk gösterir hücran ını ve hüsranını,
o an dudaklarım sayıklar kendi kendine seni seviyorum
ne zaman görsem resmini,
gözlerim ağlar gönlüm ağlar,
gönlüm anlar o zaman varlığının değerini,
anlar o zaman sevdasını.
EĞER VARSA SABIR İÇİNDE BEKLE BENİ
RAZIYIM SENİNLE OLMAYA SENİNLE KALMAYA
KIYMAZSAN BANA SONUNDA MUTLULUK VAR ANLA
AŞK DESEM İNANMA SEVGİ BU DUYDUĞUM SANA
NE OLUR GÜVEN BANA
BELKİ TERK EDİP GİTMİŞSİN BENİ
SEN YOKTUN HÜZÜN VARDI ODADA
ANLADIM MAZİYE GÖMMÜŞSÜN BENİ
BİR MEKTUP,BİR RESİM VARDI MASADA
neden?
neden hep ayrılıklar hep beni buluyor?
neden hep imkansızaşklar hep benim kalbimi dağlıyor?
neden hep ayrılık yeli hep yanıbaşımdan esip geçiyor?
neden hep ayrılık yeli dalımdan bir gül koparıyor?
neden kahpe felek hep beni buluyor?
neden dostlarım beni hep ardımdan vuruyor?
neden?
neden???
SU YALAN DUNYADA YANLIZIM ARTIK CUNKU SENDE YALANMISSIN KAYBOLDUM
YALANLARIN ICINDE CIRPINIYORUM SANA GEL DIYEMEM SANA SEV DIYEMEM
ARTIK COK GEC BOGULUYORUM SEVMESNDE BIRGUN GELIRIM BELKI AKLINA O
ZAMAN SUNU HATIRLA BEN HALA GOZLERINE MUHTACIMMM
nerelere gittin beni bırakıp
hani ayrılamam derdin senden
ne oldu da bırakıp gittin beni
kopamam senden derdin senden
selamlar kesilmedi de
ecel beklenir oldu biz sevgimizde sevdiğim
ölümü beraber yaşayacaktık senle
sen yaşamasanda ben yaşadım ölümü
şimdi çıkıp gelmene ne hacetti
küçük bir şiirle anlatamam sana sevgimi
anlatacağım kadar söylüyorum
işte kalbimi döküyorum
sana aşkımı hergün büyütüyorum
ilk gördüğüm an biraz şaşırdım
kimsin sen nerden geldin diye soramadım
sevgimi içimde bir dünya yaptım
sana aşkımı bir söylesem
hatırlarmısın
GÜLÜM
birgün birbirimize bir söz verrmiştik
EVLENECEKTİK
bir evimiz olacaktı
bahcesindede güller olacaktı
hani o gülleri sen sulayacaktın
ne oldu gülüm
ne oldu bize
cabuk dön güller solmak üzere
senden ayrı gunlerımı nasıl anlatsam kı bılemıyorum!! acıları sırtıma
semer yaptın ustume tonlarca agırlıklar yukledın. anıların umutların
kaldı bende!
karşıma nereden çıktın bilmedim.kör imiş gözlerim seni
görmedim.farzetki vefasız bir hata ettim.yine sevdim seni boşu
boşuna.üstüne düştükçe senin hep kaçtın.yaralı gönlüme ne dertler
açtın.sen kötülük içinmi yaratıldın.yine kandım sana boşu
boşuna.merhamet yokmu senin kalbinde.yalan kokuyor sözlerin
dilinde.dünyada yüzün gülmesin seninde.harcattın ömrümü boşu boşuna
birgün bırakıp gideceğine
yeni bir dünya kuracığına
vede bensin olacağına
EMİNMİSİN
benimlen gecirdiğin günleri
bir başkasınla yaşayacağına
EMİNMİSİN
hani birgün bi söz vermiştik
o sözü bir bir başkasınla tutacağına
EMİNMİSİN
AĞLAMA DAYANAMAM,ÜZÜLME YAPAMAM
SABIR GEREK BU HİSLER İNAN GERÇEK
LOŞ IŞIKLARDA SENİNLE BİR ÖMÜR GEÇECEK
İNSANLAR BİZİ GÖRÜP İMRENECEK
SEVDAMIZ DİLDEN DİLE DÜŞECEK
SABAHIN SOĞUĞU İÇİMİ ÜRPERTİYOR,
NELER ÇEKTİĞİMİ ALLAH`TAN BAŞKA KİMSE BİLMİYOR
Bir daha sevemem seni
Keşkelerle yaşamak istemiyorum
Bırakma beni... pişman etme sevdiğime...
Bir daha sevemem seni
Ne olur bırakma ellerimi...
Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma
Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim.
Bugün sardunyalarım da açmadı
Belki de küskün renklere
Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım
Sensiz soluyorum anlayacağın
Mavi mavi ölüyorum
Duyuyor musun, orada mısın,
Var mısın, yok musun?
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Yanarak, yıkılarak
Aklıma her geldiğinde ağlayarak....
Sabahları seviyorum,
insanları seviyorum,
filmleri ,şarkıları , kitapları,sıcak ekmeği, kalabalık sofraları,çikolatayı, minicik bebekleri,
rüzgarda yaprak olmayı,
geceleri yıldız olmayı,
yaz gecesinde yağmur olmayı sevdim...
Ve en çokta seni sevdim,
Hep yokluğunda...
Çalan Parça:
Hit: 892
Varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık, sadece olmayacaksın. Sensiz kalma ihtimali olmayacak aleyhine kurulmuş cümlelerimin sonunda. Belki birkaç satır arasında unutulacaksın bir müddet sonra. İçimden olmayacak, boş bir kağıdın gölgesine sığınmayacak sana sitemlerim. Hani hep kızardın ya “Konuş konuş konuş” derdin, haykırabilir miyim şimdi korkaklığını. Bıraktığın bu mavi düşleriyle avunan yalnızlığı, artık sahiplenilmeyecek olmanın burukluğunu yaşarken, haykırabilir miyim dersin, susar mıyım, gülüp geçer miyim yoksa …?
Aslında alıştırmalıyım kendimi hiç dönmeyecekmişsin, dönülmeyecek bir yerdeymişsin gibi farzetmeli, unutmalı. Seni hiç tanımamış gibi yaşamımı sürdürmeliyim. Var olduğum her yer aşk(ın) şehri olmalı artık, yeniden sevmenin, sevilebilmenin yeri her yer, zamanı yaşanan ve gelecek tüm zamanlar olmalı benim için. Evet, sayfalardan koparıp bir bir savurmalıyım seni yaşanmış tüm zamanlara, uzaklaşan her adımımla hapsetmeliyim bu anılar sokağına. Kopan takvim yaprakları sensiz geçen günleri saymamalı, bende yokluğunun güncesini tutmayı artık bırakmalıyım. Her yeni güne seni getirmedi diye isyan etmemeliyim. Kabullenebilmeli, hazmedebilmeli, aldırmamalı hatta sana hak verebilmeliyim. Bu satırlarla büyümeye başlamalıyım, sırf seni ve çocuklaşan bir aşkı kolayca unutabilmek için. Zira yoksun. Sanki benim hiç senim olmamış, sanki bizi hiç yaşamamışız, sanki aşk denen o hoyrat şarkıyı mırıldanmış ve sonra yarım bırakmışız gibi. Artık yeni bir şarkı söylemenin vakti, Yaşanmışlığına, yitikliğime hiç aldırmadan,
Sanki benim hiç senim olmamış gibi…